ล้มแล้ว อย่าล้มเลย

ล้มแล้ว อย่าล้มเลย

เมื่อหลายปีก่อนผมเริ่มเรียน Martial Art ด้วยตั้งใจจะหาวิธีป้องกันตัวจากภัยคุกคามทำร้ายในรูปแบบต่างๆ ผมก็ตั้งใจฝึกอย่างเต็มที่ แต่มีสิ่งที่รบกวนจิตใจผมเรื่อยมา ก็คือ ทุกครั้งที่เริ่มฝึกครูฝึกกำหนดให้เราฝึกล้มอย่างที่เรียกกันในโรงฝึกว่าการ “ตบเบาะ” ผมไม่ชอบเลยรู้สึกว่าครูฝึกพยายามทำลายเวลาอันมีค่าของผมด้วยการให้ฝึกอะไรก็ไม่รู้ ผมต้องเสียเวลากับการล้มไปข้างหน้า ข้างๆ ข้างหลัง ม้วนตัวกลิ้งไปทั่วเบาะ เนื้อตัวช้ำดำเขียวจากการทุ่มตัวเองกระแทกพื้นครั้งแล้วครั้งเล่า มองไม่ออกว่ามันมีส่วนช่วยป้องกันตัวที่ตรงไหน แต่ผมก็จำใจเรียนไปเรื่อยๆ

หลังจากนั้นผมก็มีโอกาสเรียน Martial Art อีกหลายระบบตามแต่โอกาสที่จะอำนวย แต่ไม่มีระบบไหนที่ผมต้องทุ่มตัวกระแทกพื้นให้เจ็บตัวเปล่าๆอีกเลย ผมเองก็แทบจะลืมๆไปแล้ว จนเมื่อหลายเดือนก่อนผมกำลังเดินไปบนทางเท้าแถวประตูน้ำ มือขวาผมถือนาฬิการาคาแพงซึ่งจะนำไปซ่อมที่ร้าน ขณะนั้นเป็นเวลาหลังฝนตก และผมเดินผ่านทางลาดที่เขาทำไว้เพื่อให้รถเข็นหรือจักยานขึ้นบนทางเท้าได้ ทันทีที่ผมก้าวเท้าไปบนทางลาดนั้น ผมก็ลื่นล้มหงายหลังฟาดพื้น.....

ผมหยุดเวลาไว้ตรงนี้ก่อนเพื่อให้คุณมีเวลานึกถึงสภาพอันน่าอนาถของคนอายุใกล้เกษียรคนหนึ่งหงายหลังหัวฟาดพื้นซีเมนต์โดยมือขวาถือของมีค่าราคาแพงอยู่ คุณอาจประเมินความเสียหายของอุบัติเหตุครั้งนี้ได้มหาศาล แต่..... ตัดภาพมาที่เดิมอีกครั้ง ผมพบตัวเองล้มลงเหมือนตอนฝึกตบเบาะแล้วลุกพรวดพลาดขึ้นเดินต่อ ท่ามกลางผู้คนที่ยืนอยู่แถวนั้นที่ส่งเสียงอุทานเมื่อเห็นผมล้มลงอย่างแรง แล้วก็อุทานอีกครั้งด้วยความแปลกใจที่เห็นผมลุกขึ้นเดินเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ผมรีบจ้ำเดินพ้นมาแล้วสำรวจดูว่ามีบาดเจ็บเสียหายที่ใดหรือไม่ ปรากฏว่านาฬิกาไม่มีรอยขีดข่วนใดๆ ร่างกายไม่มีรอยฟกช้ำแม้แต่น้อย

มีรายงานสถิติของผู้ได้รับบาดเจ็บจนถึงเสียชีวิตหรือเป็นอัมพาต เพราะการล้มลงกับพื้นด้วยสาเหตุต่างๆกัน พบว่าผู้ประสบเหตุส่วนใหญ่ไม่สามารถควบคุมตัวเองทำให้ศีรษะกระแทกพื้นอย่างแรง หรือในกรณีที่บาดเจ็บตามกระดูกข้อต่อต่างๆ เป็นเพราะผู้เสียหายพยายามใช้อวัยวะเหล่านี้ยันพื้นเพื่อทรงตัว แต่ไม่รู้จักวิธีกระจายน้ำหนักหรือเก็บอวัยวะเหล่านี้ให้ดี ทำให้กระแทกพื้นจนบาดเจ็บร้ายแรง สรุปคือ “ไม่รู้จักการล้มที่ปลอดภัย” นั้นเอง

ดังนั้นผมขอยืนยันกับทุกท่านอีกครั้งว่า การฝึกล้มอย่างถูกวิธีนั้นสำคัญมาก หากใครเรียน Martial Art ระบบที่มีการสอนอยู่แล้ว ขอให้ตั้งใจฝึกให้ดี เพราะคุณจะได้ใช้แน่นอน หากใครเรียนระบบที่ไม่มีสอนการตบเบาะ ก็ควรถามเพื่อนฝูงหรือครูที่เรียนมา ขอให้เขาสอนหรือแนะนำให้ แล้วอดทนฝึกให้ชำนาญ ทักษะนี้จะเป็นแต้มต่อของคุณในการต่อสู้ป้องกันตัว และการดำรงชีวิตประจำวันในอนาคตจนแก่เฒ่าเชียว

“เท้าหนัก หมัดไว มีดคม ก็ไม่มีประโยชน์หากคุณถูกกระแทกล้ม น็อกพื้นตั้งแต่แรก”

                                                                                                            เรียบเรียงโดย Snap shot