อาวุธซ่อนรูป

อาวุธซ่อนรูป



(ฉากหนึ่ง เทคหนึ่ง) หญิงสาววิ่งเตลิดเข้ามาในห้องอย่างรวดเร็ว ดวงตาเบิกโพรงด้วยความตื่นตระหนก มันเป็นห้องครัวของโรงแรมแห่งหนึ่ง ภายในห้องระเกะระกะไปด้วยอุปกรณ์เตรียมอาหารที่ถูกทิ้งไว้เกลื่อนกราด ข้างหลังหล่อนมีฆาตกรโรคจิตเดินลากขาข้างหนึ่งมาช้าๆ มือกำมีดล่าสัตว์เล่มยาวที่เกรอะกรังไปด้วยเลือด ดวงตาหลังหน้ากากฮอกกี้จ้องเขม่งมาที่หล่อน หญิงสาววิ่งพล่านไปทั่วห้องพยายามหาทางออกจนพบประตูหลัง แต่มันกลับถูกปิดแน่น หล่อนเขย่าประตูอย่างบ้าคลั่ง ฆาตกรร้ายก้าวมาเบื้องหลังหล่อน หญิงสาวหันมาอีกครั้ง หล่อนกรีดร้องสุดเสียงอย่างสิ้นหวัง ยกมือปิดหน้าด้วยความหวาดกลัว สิ่งสุดท้ายที่สายตามองเห็นผ่านนิ้วทั้งสิบของหล่อน คือภาพวายร้ายเงื้อมีดสูง แล้วฟันฉับลงมาอย่างแรง...... Cut!

หลายคนคงคุ้นเคยกับฉากภาพยนตร์นี้ดี เพราะผู้สร้างมักนำเสนอให้เราได้เห็นอยู่บ่อยๆ เราก็ดูด้วยความสยดสยอง ตื่นเต้น ไม่รู้เบื่อ จนรู้สึกว่าผู้สร้างพยายามยัดเยียดความเข้าใจผิดบางอย่างให้กับคนดู เขาพยายามสื่อว่าเหยื่อสาวในเรื่องนี้ อับจนสิ้นหนทางจริงๆ หล่อนทั้งไม่มีทางหนีและไม่มีทางสู้ ไม่มีอาวุธอะไรจะใช้ป้องกันตัวเลย ดังนั้นหล่อนต้องตายแน่ๆ


ผมเข้าใจว่ามันเป็นความพยายามเพื่อโน้มน้าวเราให้รู้สึกตื่นเต้น สนุกสนานไปตามบทเท่านั้นไม่น่าจะเป็นจริงไปได้ แต่เมื่อมีโอกาสเห็นคลิปวีดิโอจากเหตุการณ์จริงซึ่งเป็นภาพจากกล้องวงจรปิด ปรากฏว่าเหยื่อของความรุนแรงในชีวิตจริงก็มีปฏิกิริยาต่อความรุนแรงของคนร้าย ไม่แตกต่างจากเหยื่อสาวในหนังที่ผมเคยดู คือ สติแตก ไม่รู้จะรับมือกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างไร ไม่รู้จะป้องกันตัวอย่างไร จนกระทั้งถูกทำร้ายลงไปนอนกับพื้น ทั้งๆที่เหยื่อบางรายก็เป็นชายหนุ่มร่างไม่เล็กและส่วนหนึ่งก็รู้ตัวอยู่แล้วว่ากำลังถูกไล่ล่า

ในการฝึกการป้องกันตัว (Self defense) ครูฝึกจะสอนให้ผู้รับการฝึกได้เรียนรู้การใช้อาวุธพื้นฐานในการป้องกันตัว เช่น พลองยาว ไม้สั้น มีดสั้น ดาบ ฯลฯ เราจะได้ทำความเข้าใจกับลักษณะทั่วไปของอาวุธเหล่านี้ อันตรายของมัน การจับถืออย่างถูกวิธี และวิธีการใช้เบื้องต้น แน่นอนระยะเวลาในการฝึกช่วงสั้นๆ ไม่อาจฝึกฝนการใช้อาวุธทั้งหมดให้เชี่ยวชาญได้ แต่ก็พอมีความรู้ อาวุธพื้นฐานส่วนใหญ่มีรูปร่างไม่เหมาะกับการพกพาติดตัวในปัจจุบัน แต่คนที่ได้รับการฝึกในแนวทางของ Self defense จะรู้ดีว่ามีอาวุธพื้นฐานจำนวนมากวางอยู่ทั่วไปในรูปของเครื่องมือเครื่องใช้ประจำวันของเรานี่เอง เช่น มีมีดจำนวนมากซ่อนรูปอยู่ในอุปกรณ์เตรียมอาหารในครัว อยากได้พลองยาว กระบองสั้น มันก็ซ่อนรูปอยู่ในไม้ม็อบถูพื้นหรือราวแขวนม่าน เครื่องมือเกษตร เช่น ด้ามจอบ ด้ามเสียมก็มี ฝาหม้อโลหะขนาดใหญ่หาได้ไม่ยากในครัว ฝาตุ่ม เก้าอี้นั่ง ฝาถังขยะสามารถเอามาทำโล่ป้องกันอาวุธคนร้ายได้เป็นอย่างดี หากเราลืมสเปรย์พริกไทไว้ในรถ สิ่งที่คล้ายๆกันนี้ซ่อนรูปในเครื่องปรุงอาหารมากมาย เช่น พริกไท น้ำปลา เกลือป่น น้ำส้มสายชู มัสตาด พริกป่น เป็นต้น หากเข้าตาใครก็ต้องหมดสภาพทันที อีกทั้งหาได้ง่ายบนโต๊ะในร้านอาหารทุกแห่ง ยามคับขันก็คว้ามาไว้ในมือพร้อมใช้ ส่วนตะเกียบ ไม้เสียบลูกชิ้นปิ้ง เหล็กเสียบบาบีคิว ใช้แทนมีดสั้น ใช้ทิ่มแทงสกัดกั้นได้ดี

นิตยสารปกอ่อนทั่วไปเอามาม้วนเข้าก็กลายเป็นไม้สั้น กระทุ้ง ฟาด ใส่คนร้าย หากมีสมุดปกแข็งอยู่ใกล้มือยิ่งดี สันหนังสือใช้ฝาดใส่คนร้ายได้เหมือนโดนหวดด้วยไม้ รองเท้าส้นตึก รองเท้าส้นสูง 3 ถึง 4 นิ้ว ถอดออกมาทำให้วิ่งหนีได้ถนัดขึ้น หากถูกยื้อยุดฉุดรั้ง ใช้ฟาด ใช้กระทุ้งใส่มือ ใส่หน้าคนร้าย ส่วนดินสอ ปากกา แกนเสียบกระดาษโน้ต หรือแม้แต่ปลายเล็บของเราเอง ใช้ทิ่มแทงได้

ยุคสมัยนี้สุจริตชนอาจถูกเล่นงานจากคนร้ายได้ทุกเวลา ทุกสถานที่และทุกเหตุผล บางครั้งไม่มีเหตุผลเลยก็มี เตือนใจให้ตื่นตัวไว้เกิดอะไรขึ้นจะได้ไม่สติแตกไปเสียก่อน อย่าลืมมองหาตัวช่วยที่ซ่อนรูปอยู่รอบๆตัวเรา มีเขาเป็นผู้ช่วยยังไงก็ดีกว่ามือเปล่าแน่นอน

เรียบเรียงโดย Snap shot